Bangkok, Tuk Tuk bam bam & Pad Tai

Bangkok, Tuk Tuk bam bam & Pad Tai (in het kort!)

18 december, het begin van de 17daagse trip door Thailand en Cambodja samen met Saira! Heel benieuwd en enthousiast stappen we de taxi in op weg naar het vliegtuig die in de middag opstijgt. Gelukkig eindelijk een keer geen vertraging. Helaas voor Saira komt haar oorinfectie hevig opzetten wanneer het vliegtuig opstijgt en daalt en de hevige turbulentie draagt ook niet echt bij aan een comfortabele vlucht.
7 uur aangekomen in Thailand stappen we het vliegtuig uit waar ons meteen een ‘’lekkere’’ verassing staat te wachten… een ontzettend grote kotsplas midden in de hal. Gelukkig werd dit nare uitzicht al snel vergeten door de eerste beste gespotte lekkere vent! Even uit Surabaya waar de blanken op 1 hand te tellen zijn, zijn we nu omringd door hordes toeristen. Pff… heeft zo zijn voordelen dat we wat te bekijken hebben maar mijn god, die chinezen!

Na lang in de rij te hebben gestaan voor het visum pakken we de lokale bus richting het treinstation, waarna we uiteindelijk pas 11 uur bij het hostel aankomen. Snel wat eten (honger!) en maar naar bed, we zijn uitgeput!
De volgende hebben we als eerste treinkaartjes geregeld om diezelfde avond, 10 uur, met de trein naar Chang Mai te gaan, ten noorden van Bangkok. Overdag nog een bezoek aan Kings Palace gebracht en de omgeving rondom een beetje leren kennen. Kings Palace was aardig, alleen een beetje moeilijk een foto te maken zonder toerist…
Bepakt en bezakt met spullen en voedsel proberen we ’s nachts toch te slapen in de nachttrein, dat nogal een moeilijke missie blijkt te zijn aangezien 2de klasse niet echt luxe is. 1.5 later dan gepland zijn we die ochtend aangekomen in Chang Mai. Een leuke en gezellige plek! Diezelfde dag hebben we gekeken wat we allemaal konden doen en meteen 2 leuke activiteiten geboekt. Olifantenkamp en een kookcursus! Verheugd op de volgende dag gaan we wat eten vlakbij een lokale markt, en lekkere curries dat ze daar hadden! Tijdens het eten ontmoette we 2 Franse jongens en een Belgische meid die de vertaalster speelde onder ons, haha. Met zijn 5ven zijn we die avond nog naar een Thaise bokswedstrijd gegaan. Om daar te komen moesten we een Tuk Tuk nemen, maar dat is best wel even krap met 5 mensen.. dat bijna als gevolg Tuk Tuk bam bam had… De bokswedstrijd ging er flink fel aan toe, je kan wel zien dat het in het Thaise bloed zit. Tegen half 1 lagen we uiteindelijk in ons bedje, welterusten!

De volgende ochtend zijn we na een dik uur rijden met de groep aangekomen bij het olifantenkamp. Ik moet zeggen dat ik wel een beetje een dubbel gevoel hierbij had want veel organisaties hebben een ander doeleinde voor hun bestaan, dat niets te maken heeft met het ‘’redden’’ van de olifant en ze een beter onderkomen geven. Toch was het een leuke ervaring om op een olifant te rijden (zonder zitje, dat nogal wat inspanning vraagt om er niet af te vallen..) Saira en ik moesten samen op een olifant zitten toen we een tocht gingen maken. De man wees er een voor ons aan die toch echt te groot was, en enorm geil! De olifant liet zijn edele deel flink in het bekijks staan, mooi niet dat we daar op gaan zitten en de olifant straks gaat ‘’paardje rijden’’ op een vrouwtje! Gelukkig konden we op een kleinere terecht, dat al weers en ongehoorzaam genoeg was. Later op de dag zijn we de olifanten gaan wassen in een rivier waar ze duidelijk van genoten. Al met al was het dus een leuke dag met een leuke groep mensen!
Met een man die we van het olifantenkamp kenden zijn we die avond nog naar de grote nightmarket geweest dat heel gezellig was, en wie kwamen we tegen, de twee knappe Fransmannen:).. Beetje jammer dat we nu ‘’opgescheept’’ waren met die andere, haha.

De volgende dag bestond uit koken, koken, koken en eten! Aan het begin van de kookcursus zijn we naar een lokale markt gegaan waar we uitleg kregen over de producten en konden we zelf nog even rondlopen. Hmmm.. laat ik maar eens even die gefrituurde wesp proeven. Haha, helemaal niet vies, smaakt als een normaal zoutje (maar toch blij het geen ingrediënt was van een van onze gerechten!).
De groep waarmee we de kookcursus deden was heel gezellig en de gerechten die we hadden gemaakt waren ook lekker (wanneer de ginger en de groene peper wordenweggelaten, haha). Heet eten is lekker, maar als het te heet is krijg ik een standje van mijn maag..

Eenmaal terug in Chang Mai zijn we, ja hoor, weer de Franse tegengekomen waarvan er eentje mij wel op een drankje wilde trakteren. Daar zeg ik geen nee tegen! Helaas moesten we weer op tijd gaan omdat we de bus hadden naar Cambodja.. een reis die in totaal 20 uur zou duren. Tja, we moeten er wat voor over hebben als we veel willen zien en zo min mogelijk tijd willen verliezen.
De volgende ochtend zijn we om 7 uur in Bangkok aangekomen waarna we twee uur later met de bus verder gingen naar Cambodja. Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo onbeschoft ben behandelt door mensen die in de toeristensector werken. Tjee zeg, alsof er een menstruatie-epidemie heerst daaro.. Gearriveerd bij de grens zette ze ons af bij een lokaal restaurantje waar we maar ons visum moesten regelen, veel te veel moesten betalen en nog een grote mond kregen ook. Het vrouwtje (ook wel mormel) dat daar werkte begon gewoon te schreeuwen toen ik vroeg waarom we meer moesten betalen en pasfoto’s moesten laten maken. Ik heb haar maar even duidelijk gemaakt dat ze niet zo tegen mij hoeft te praten. Pfff ik kan vaak ja en amen zeggen maar als mensen zo doen dan krijgen ze de middelste vinger en zoek ik het zelf wel uit. Na al het gedoe en de afzetterij zijn we naar de echte grens gegaan om daar nog 2 uur in de rij te staan voor fingerprints. Alsof dit nog niet genoeg stress met zich meebracht kwam ik er ook nog eens achter dat ik mijn pinpas was verloren. Shit shit shit! Gelukkig konden mijn ouders geld storten op Saira’s rekening zodat zij voor mij garand kon staan: ).
’s Avonds dan uiteindelijk aangekomen in Siem Reap! De volgende dag, gekken dat we zijn, zijn we nog voor zonsopgang met de Schotse jongens, David en Frizer, naar Ankor Wat gegaan. Je moet toch wat bijzonders doen op eerste kerstdag! De hele dag hebben we met zijn 4tjes tempels bekeken waarvan sommige wel heel indrukwekkend waren! Tegen de avond zijn we teruggegaan naar de hostel om ons even op te frissen, om daarna wat te gaan eten en met zijn 6jes (nog 2 vrienden van de Schotten) te gaan stappen. Jaja, ook in Cambodja heerst een bruisend nachtleven!

Na deze zeer actieve dag was het toch wel eens tijd om uit te slapen en hebben we tweede kerstdag een heerlijke (beste ontbijt in deze 6 maanden!) kerstbrunch gegeten:) Dit doet ons goed! Rond 2 uur hadden we weer met zijn 6jes afgesproken om een boottoer te doen naar een Floating Village. Een dorpje dat letterlijk op palen staat vanwege de hoge vloed in het regenseizoen. Ook zijn we door een prachtig mangrovebos gevaren waarna we daarna genoten hebben van de zonsondergang op het meer. Al met al, alweer een gezellig en leuke, indrukwekkende dag!
Het was die avond de laatste avond voor David en Frizer omdat hun naar Phon Phen vetrokken. Na een lekker afscheidsdinertje besloten we ook maar op tijd naar bed te gaan, maar iedere keer wanneer we zoiets plannen blijven we toch nog lullen in bed als twee onvolwassen pubers, haha.
Ons laatste dagje in Siem Reap is aangebroken. We wilden graag even de sportievelingen uithangen en hebben een fiets gehuurd om de omgeving beter te leren kennen en om naar een plaats te gaan waar massages worden gegeven door blinde mensen (waar we uiteindelijk 3 uur hebben gedaan om te komen omdat we de verkeerde kant uit waren gestuurd, dank u. De massage was goed en ik had geen last van ‘’verdwaalde’’ handjes, haha. Langs de massagesalon lag ook nog een school voor blinde kleine kinderen. Heel triest om zulke kindjes met deze beperking te zien, maar heb wel bewondering voor wat ze de kinderen daar kunnen bieden qua voorzieningen en educatie.
De laatste avond nog wat souvenir shopping gedaan op de nachtmarkt, jammer dat we de volgende ochtend weer moeten vetrekken uit het levendige en gezellig Siem Reap.

’s Ochtends om 7 uur zou de bus vetrekken naar Bangkok, waar we 4 uur ’s middags aan zouden komen. De slechte ervaringen die we hadden met de travelagencies werd maar weer eens bevestigd. Aankomsttijd: 9 uur ’s avonds. Daar gaat ons plan om diezelfde dag nog naar Koh Phangan te gaan waarvan alle bussen al om 7 uur zouden vetrekken.
Met een Engels stel zijn we laat in de avond nog wat gaan eten bij een lekker tentje.. nouja.. in tweede instantie dan. Het eerste dat ik besteld had was een curry, maar wat zat daar veel ginger in, bah! De Engelsman mag het hebben, maar aardig dat hij was wilde hij zijn gerecht wel ruilen met de mijne… en dat was het moment waarop ik Pad Tai leerde kennen, een verrijking voor mijn ‘’dingen die ik lekker vind’’ lijstje :). Na deze gezellig uurtjes, ja, daar was toch nog plek voor die dag, zijn we naar bed gegaan met het goede idee die volgende dag maar weer eens wat langer te blijven liggen. Nadat je eenmaal in een ritme zit van vroeg opstaan zit uitslapen er echter niet meer helemaal in, dus ben ik maar alvast mijn ontbijt gaan halen. Onderweg kwam ik een Nederlandse meid tegen die samen met haar vriend die avond naar Koh Phangan ging om daar met oud en nieuw naar de full moon party te gaan (waarschijnlijk was dat het idee van veel toeristen!). Zij hadden al een treinkaartje geregeld voor diezelfde avond met de reden dat ze van veel mensen hadden gehoord dat wanneer je met een travelagency gaat er vaak spullen gejat worden in de bagageruimte en je extra gecharged wordt voor onnozele dingen (zoals wat er met ons is gebeurd met het visum). Saira, chagrijnig en moe, vond het wel best en wilde niet meer naar het treinstation gaan. Ik was het echter helemaal zat met het stelletje onbeschofte afzetters en drong toch aan om nog een poging te doen om aan een treinkaartje te komen. Achteraf blij dat we dit hebben gedaan, heen en terugreis voor de helft van de prijs en geen last van asociale toeristenmelkers!:)

De middag in Bangkok zijn we nog door Koh San Road gelopen, de bekende winkel- en uitgaansstraat. Bangkok veranderde die dag voor ons in een codewoord, refererend naar de vele shemales (mannen die zich als vrouw kleden en gedragen) die er rondlopen. Grappig maar ook apart om te zien. Gek dat het in een Aziatisch land zo vaak voorkomt en gewoon geaccepteerd wordt. Voor ons is het echt iets dat bij Thailand hoort, je ontkomt er niet aan!

3de klasse nachttrein, bus naar haven, ferry naar Koh Phangan, resultaat: 2 vermoeide zombies. Gelukkig hadden we eerder de Canadees Brandon leren kennen die al een Bungalow had in Koh Phangan en zo aardig was die met ons te delen:) De rest van de dag bestond uit relaxen, kletsen, lachen en lekker eten in de lounge van een restaurantje! En ’s avonds dan natuurlijk heerlijk lepeltje lepeltje tegen elkaar aan met zijn 3tje in een tweepersoons bed.
En toen brak de dag aan waar we op hadden gewacht, de dag waar de avond bestaat uit feesten op de full moon party! Goed voorbereid op een avondje feesten, dus weer lekker liggen aan het strand en relaxen, zijn we die avond rond 10 uur vetrokken richting het feest. En ja het bestaat, file op een eiland! Duizenden jongeren (op het feest zijn jaarlijks zo’n 30.000 mensen) op weg naar de full moon party. Eenmaal aangekomen stelde Brandon ons voor aan 2 Nederlandse meiden die hij eerder in zijn reis had leren kennen. Zij waren nog met 2 andere jongens op het feest waarmee we de rest van de avond zijn opgetrokken. Het feest was in een woord gestoord. Overal ‘’Jersey shore’’ achtige types vol met tatoeages, die eruit zagen alsof ze bijna explodeerde van de hoeveelheid anabolen in zich, minstens 2 op de 10 liep rond met een blauw oog omdat ze in een vuistslag hadden gekregen, iedereen piste in de zee (dat een fijn idee is als je in het water moet lopen omdat de tij hoog is), en overal ‘’Bangkok’’ (oftewel shemales). Mensen schamen zich nergens dat wel bleek uit de jongen die letterlijk een meter van ons afstand en gepijpt werd door een shemale (hoogstwaarschijnlijk zelfs niet eens het idee dat een mannelijke tong zijn jongen aan het strelen is..)
Wat een gekheid, maar wat een topfeest! Het is heel gezellig geweest, en vooral ook heel indrukwekkend. Na de hele avond dansen was het 8 uur ’s ochtend tijd voor een tosti en een goed bed! Helaas moesten we afscheid nemen van Joyce en Manon, maar niet voor lang, want na 1 nacht ontmoetten we elkaar weer in Koh Tao!

Ook op de eilanden ontkomen wij niet aan ons image als lopende geldautomaten. Na een paar keer gevraagd te hebben bij verschillende hostels of ze een ferry voor ons konden boeken naar Koh Tao kregen we iedere keer te horen dat alles vol zat en maar voor de volgende dag bij hen moesten boeken Dat kan toch niet! Hoogseizoen betekend toch meer investeren in vervoer…? Ongelovig dat we waren zijn we met zijn 4tjes (nog een andere Engelse meid, Sofia) naar de haven gegaan om ter plekke te kijken of er nog plaats was in de ferry. Nog geen 10 passen richting de haven of een man komt al naar ons toe om te vertellen waar we een ticket kunnen kopen. Wat een vuile leugenaars! Zeggen dat er geen plaats is maar niet vertellen dat er nog meer organisaties zijn waarvoor ze geen tickets verkopen… die nog meer dan genoeg plek hebben in de boot!
Na een lange rit van 3.5. uur dan eindelijk in Koh Tao, onze laatste bestemming van deze trip. Aangezien we niets hadden geboekt was het heel moeilijk om een slaapplek te vinden..oeioei. Betekende dit een overnachting op het strand..?
Gelukkig nog 3 plekken konden vinden in een dorm, dat wel belachelijk door was achteraf. Brandon had een gratis eenpersoonskamer omdat hij een duikcourse ging volgen. Op zoek naar een plek om te eten hadden we echter nog een andere kamer gevonden waar we met zijn 3en in konden, dat relatief goedkoper en natuurlijk veel relaxter is dan een dorm! Met de vraag of ze de kamer vrij wilde houden, en met een volmondige ‘’ja’’ als antwoord, liepen we terug naar de dorm om daar onze bedden door te verkopen. Gelukkig ging dat heel gemakkelijk omdat er nog genoeg mensen waren die nog geen slaapplek hadden. Toen we echter terug kwamen had dat takkewijf de kamer weggeven! Neeeeeee!!!! Met haar doe ik dus geen zake meer. Met een humeur van heb je me jou daar ben ik naar een duikagency gelopen om daar nog te vragen of ze slaapplek hadden, 2 dormbedden waren over. Toen ik terugkwam vertelde Saira echter dat zij wel een duurdere luxere kamer wilde voor de laatste nachten, maar ik zag het echt niet zitten om een rooie cent aan de ‘’oplichtster’’ te geven. Oplossing: Saira en Sofia de luxe, ik lepeltje lepeltje bij Brandon. Hahahaha, wat een creatieve oplossingen deze reis!

De avond hebben we afgesloten met een gezellig etentje gevolgd door een mooie vuurshow aan het strand! Tegenvaller was de volgende ochtend op staan om 6 uur om te duiken.. hopen dat het ‘t waard is!

Na een take-a-way tosti ontbijt van de 7 eleven snel naar de boot en klaarmaken voor de eerste duik. Gelukkig waren we maar met zijn 3en.. maar haleelujaa wat kwamen wij veel onderwatertoeristen tegen! Het was meer duikers kijken dan vissen kijken en de helderheid van het water viel ook tegen. Was dit even jammer. De enigste verrijking aan mijn onderwater ervaringen was het zien van een andere grote vissoort en een waterslang. Het is dat de duiken zo goedkoop waren, anders was het ’t echt niet waard geweest…

Om 12 uur waren we alweer terug dus de hele middag heb ik met Manon gezellig geklets bij een strandlounge terwijl Saira en Sofia zijn gaan snorkelen. Nog maar goed genieten van de laatste volle dag op het eiland! Die avond zijn we met zijn alle weer gaan eten en opnieuw naar een vuurshow gaan kijken. De avond hebben we afgesloten met een dansje op het strand:)

De volgende dag was het voor ons inpakken, onze laatste bananenshake op het eiland (die daar heeeeel lekker waren!) en op weg naar de ferry richting het vasteland vanwaar we weer de bus hadden naar het treinstation waar 19.00 de trein vertrok richting Bangkok. De volgende ochtend kwamen we 05.00 aan in Bangkok. Onze mummie uitdrukking op onze gezichten is 100% te zien. Een poging om te slapen bij een lounge van een restaurantje was mislukt door commentaar van de eigenaar, helaas. We besloten dan maar meteen hetgeen te doen wat we van plan waren die dag, naar de slapende Boeddha en souvenir shoppen voor Saira. Rond 1 uur nog een goed maaltijd gegeten en daarna met de bus naar het vliegveld, om vanuit door een laatste blik te werpen over bruisend, overvolle, toeristische Bangkok en Thailand.

Het was een trip die bestond uit veel afstanden afleggen (in 17 dagen bijna 100 uur gereisd), veel zien in een korte tijd, veel nieuwe, indrukwekkende, leuke en vooral rare ervaringen…, en heel veel gezelligheid! Als land zelf staat Thailand niet hoog op mijn lijstje, de echte wauwfactor was meer gericht op de massa’s toeristen dan de omgeving en cultuur zelf.
Chang Mai, Ankor Wat, de Full Moon Party en de gezelligheid als hoogtepunten zorgen er echter voor dat zeker reis zeker niet te vergeten is!!! :).

Met (gelukkig) geen enkele seconde gedacht te hebben aan de vier tentamens die 1 dag na onze aankomst in Surabaya beginnen, is het nu weer tijd om ‘’serieus’’ te gaan studeren.. Nog 1.5 week en dan mag ik alweer een ander land verkennen: Singapore!! Luckkkkkyyy meee! :).


Liefs & Knuffel en tot heeeel snel! xxx



http://www.mijnalbum.nl/Album=UJ3GWIDN