Dag van vertrek

Het is zover! 31 juli, de dag dat het avontuur gaat beginnen!! Voordat ik een half jaar in Indonesie ga studeren eerst nog een 12-daagse rondreis door Maleisie met Juna, een studiegenootje die ook in Surabaya gaat studeren. Nu is het toch allemaal wel een beetje onwerkelijk. Na er heel lang naar te hebben uitgekeken is het opeens heel snel gegaan. Beetje bij beetje begin ik toch wel te beseffen dat het voor een lange tijd is. Na veel stress- en regelmomenten (typisch voor mij ja..) op de laatste avond van vertrek is de slaap voor mij een beetje moeilijk te vatten, dat wordt een lange vermoeide reis naar Maleisie dus! De dag van vetrek maar vroeg opstaan om alles nog een keer na te checken en een (iets te groot) voedselpakketje te maken voor de komende 24 uur. Helaas geen plek meer voor de suikerkaneelstengels en chocoladekoekjes, maar eten genoeg!

Om 11.50 vetrekt het vliegtuig vanuit Dusseldorf naar Abu Dhabi. Papa, mama en grote broer hebben me gebracht. Mijn kleine broertje thuis al een dikke knuffel gegeven:) Na een uurtje rijden zijn we aangekomen op Dusseldorf International waar we Juna en haar familie ontmoeten. Na een drankje en hapje bij de Starbucks is er al een uur voorbij gevlogen en is het tijd om te boarden. Heel raar om afscheid te nemen, omdat ik helemaal niet het gevoel heb dat ik echt voor een half jaar weg ga. Dikke knuffels en dikke zoenen!!!! Doeiiii allemaal!!!

Het vliegtuig waar we in zaten, Ethihad Airlines, was heel modern. Ook kregen we lunch, tussendoortjes, avondeten en een midnight-snack aangeboden.. handig voor degene die niet hamsteren onder ons, haha! We zijn naar KL gevlogen via Abu Dhabi, waar het maar liefst 38 graden was toen we om kwart over 9 lokale tijd aankwamen. We hebben daar 7 uur moeten wachten om vervolgens het vliegtuig naar KLIA (Kuala Lumpur International Airport) te pakken. We hebben onze tijd daar vertoeft door daar wat te eten, te kletsen, een sundae ijsje te eten (bah! wat smaken die anders dan in Nederland) en door mensen te kijken, altijd leuk! :p Om kwart over 3 is het dan eindelijk tijd om weer te gaan vliegen. Natuurlijk waren we ondertussen best wel moe geworden dus heb ik geprobeerd om als een opgerolde rups op de stoel wat te slapen, maar helaas wilde dat niet echt lukken. Juna was in het vliegtuig aan de praat geraakt met een man naast haar die in KL woont. Hij heeft ons wat tips gegeveven, altijd handig!

1/8 Aangekomen op KL voel je meteen de warme luchtstroom op je afkomen. Dat wordt dus flink zweten, zweten en nog eens zweten! Suzie's gasthouse was het eerste hostel waar we in sliepen. Het zag er prima uit, alleen de toilet had een aantal mankementjes, zoals niet doorspoelen en een beetje lekken.... maar okee, dat hoort erbij he!

Na zo'n lange reis hadden we enorm veel trek gekregen en besloten we snel de stad in te gaan om op zoek naar lekker eten.. en waar doe je dat anders dan in Chinatown! We lopen een lange straat in, overwelhmed met toeristen, locals, souveniershops en restaurants. Na een half uurtje twijfelen zijn we maar ergens gaan zitten en gelukkig was dat een goede gok geweest! Heerlijke wokgroenten in oestersaus:)
Juna en ik besloten om op tijd te gaan slapen, maar door de jetlag wilde dat niet echt lukken. Dat betekende dus flinke wallen een een slecht humeur de volgende ochtend (Haha, nee hoor, het slechte humeur was er gelukkig niet bij!:) )

2/8 06.30 Opstaan douchen en meteen met de taxi naar het busstation om vanuit daar met de bus naar de Cameron Highlands te gaan. Het duurde zo'n kleine 4 uur voordat we daar aankwamen. De busreis viel flink tegen want hij reed best snel en er waren heel veel bochten, waardoor we ons allebei toch best misselijk gingen voelen, vooral Juna.(De chauffeur toeterde ook iedere keer wanneer er een scherpe bocht was om te seienen dat er een bus aankwam). Mijn gebedje was dan ook: Juna, niet kotsen. Anders moet ik straks ook! Het leuke aan de busreis was het mooie uitzicht natuurlijk, en dat we ook zagen hoe locals op straat leefden. Echt indrukwekkend om te zien! In houten kleine hutjes, heel primitief, maarja.. het is er zo warm dat iedereen gewoon lettelijk op straat leeft. Op de Highlands zie je mooie uitgestrekte gebergtes met oa. theeplantages, oliepalmbomen en bananenbomen in het mid-westen van Maleisie. Eenmaal aangekomen zijn we naar het hostel de Twines gegaan. Nadat ik zelf even boodschappen ben gaan doen voor ons omdat Juna zich nog steeds niet zo lekker voelde, zijn we toch nog een halve dagtour gaan doen door de theeplantages, aardbeienfarm, flowerfarm, butterflyfarm en een Chinese tempel. En ik garandeer jullie, de aardbeienjam die ze daar vers maken, is nergens anders lekkerder!!:) Die avond hebben we bij een ''westers'' restaurantje gegeten waar de meeste toesristen zaten. We hebben daar een voorgerechtje en een hoofdgerecht besteld omdat we onze buikjes goed wilden vullen!:) Het jammere was alleen dat ik als voorgerecht een vissoep tomyam had besteld.. tomyam= HEEEEET!!!! Jezus! De vlammen sloegen uit mijn oren! Ik hou van pittig eten, maar dat was toch echt de overtreffende trap ervan! Gelukkig kwam de curry vrij snel erna zodat ik alle zeevruchten eruit kon vissen en door de curry kon doen. Zo, dat smaakt stukken beter!

3/8 Vroeg opstaan, douchen overslaan (gelukkig, want daar kom je viezer uit dan je in gaat), broodje jam en dan de minibus in naar Kuala Besut. Onderweg hebben we veel gezien van de omgeving, hoe mensen wonen, werken en reizen. Je ziet dat de tegenstellingen ontzettend groot zijn. Je ziet dat alle villa's hekken om hun huis hebben, vast om mogelijke jaloerse acties af te wenden.
We moesten een uur wachten op de plek waar we met een speedboot binnen 50 minuten naar het eiland gingen. Van tevoren zijn we nog snel gaan pinnnen, want op het eiland kon dat niet. We liepen door een dorpje waar geen toerist te zien was! Allemaal huisjes langs de straat waar de families gezamenlijk buiten op het voorportaaltje zitten. Ik ben zo brutaal geweest om een gezin te vragen of we bij hen binnen mochten kijken. Na enige woordenwisselingen en gebaren begrepen ze wat ik bedoelde en lieten ze heel enthousiast hun huis zien, heel erg leuk was dat!! Het huis werd bewoond door 7 mensen en was best groot en gezellig ingericht. Natuurlijk stond het wel vol met allerlei oude spulletjes, maar het was heel goed bewoonbaar. In het dorp hebben we nog foto's gemaakt van een paar mooie kindjes die zich vereerd voelden om te worden gefotografeerd. Na eindelijk te hebben gepind zijn we snel teruggegaan omdat we al wat laat waren. Met de speedboot zijn we toen naar Long Island geweest en hebben we ons af laten zetten bij het kleinste strandje, Blue Lagoon. Een supermooi ydillisch strandje!! Net een plaatje op een ansichtkaart! Heel onwerkelijk als je dat ziet, haha. Met veel zin om heerlijk te relaxen en bij te komen op het strand, leek die snel te vergaan.. Er bleek geen splaaplek meer te zijn :o . Wie zet ons daar dan ook af?!! Gelukkig was er een aardige nederlandse man die met zijn gezin ook net was aangekomen en ons hielp om toch een slaapplek te krijgen:) Jeejjj, gelukt! Dat was een ontzettende opluchting. Nu konden we ons eindelijk voor 2 nachten installeren. Die middag zijn we nog naar 2 strandjes dicht in de buurt gelopen. Turtle beach en adam en eva beach. Op de zijn we de volgende dag lekker gaan zwemmen en relaxen. Toen we die avond zijn gaan eten bij het enigste restaurantje dat er was hebben we ons mateloos geirriteerd! Ze zijn bijzonder getalenteerd om slecht te functioneren, wat een kunst zeg! Maar okee, we moeten er maar aan wennen dat de een van ons na een uur z'n eten krijgt, de ander na anderhalf uur, en dan ook nog eens incompleet. Dat is nou de echte cultuur en mentaliteit hier! Gelukkig maakte het eten alles goed, de curries waren namelijk heerlijk:)
Het mindere van het eiland was dat daar heel veel muggen zaten, ik zat onder de plakaten en werd gek van de jeuk. Deet 3 keer per 24 uur mocht helaas niet baten.

4/8 De volgende ochtend een heerlijke koude douche, dat was ook de enigste optie. Na het ontbijt dat een hele tijd in beslag nam, oa. door de wachttijd, zijn we op het adam en eva strand wezen relaxen. Toen we er naartoe liepen kwamen we onderweg enorme varenen op het pad tegen, leuk om te zien! Omdat we zo slim waren geen drinken en eten mee te nemen zijn we weer optijd teruggegaan. Die middag zijn we naar Long beach gelopen, dat was het toeristische gedeelte van het eiland. Op de top van het eiland hadden we een prachtig uitzicht over meerdere eilanden. Op het strand zijn we een welverdiende cocktail gaan drinken na de bezwetende wandeling en zijn we met de watertaxi terug naar Long beach gegaan.

5/8 Dag 2 op het eiland zijn we gaan snorkelen. We hebben 5 stops gedaan. Op de eerste stop was het meteen al goed raak, een enorme reuzeschildpad van wel 1.5 meter, geen grapjes!! Nooit gedacht dat we dat te zien zouden krijgen:) We konden hem zelfs aanraken! Op de andere stops hebben we mooie visjes en koraal gezien. Toen ze de vissen brood gingen geven kwam de hele populatie vissen erop af, en omdat we dicht bij het eten snorkelden, werden we dus omsingeld door vissen, echt heel leuk! Op de laatste stop hebben we nog 2 hele mooie grote vissen gezien, eentje met hele mooi kleuren en de andere met heel veel vinnnen en dikke ronde uitpuilende ogen. Ik moet zeggen dat mijn interesse om mijn peddy in Azie te gaan halen enorm is aangewakkerd:)
Later in de middag zijn we met de speedboot weer terug gegaan naar het vaste land om vervolgens de taxi te pakken naar Kota Bharu. Gelukkig was er ook een Frans stel die dezelfde kant om moest zodat we de taxi konden delen. De chauffeur was gelukkig ook erg aardig, eindelijk eens geen chagerijnige kop! In Kota Bharu hadden we een leuk hostel met een leuke eigenaar. We zijn die avond bij de pizza hut gaan eten, veel anders was er dan ook niet want heel veel restaurants zaten bomvol of waren dicht vanwege de Ramadan. Terug in het hostel zijn we nog even in het ''woonkamertje'' gaan zitten waar we een vrouw hebben leren kennen die in haar eentje een wereldreis aan het maken was. Ze was nu al 8 maanden onderweg, wat een onderneming zeg, en dat in je eentje. Echt knap! Met haar en nog een ander stel hebben we die volgende een toertje Chinese tempels gedaan (6/8) Leuk om te zien maar kan nou niet echt zeggen dat het heel mooi is. De Chinese stijl is heel kitsch en ziet er een beetje nep uit.... deed me allemaal een beetje denken aan de Chinees in Horn, haha. Wat wel indrukwekkend was, was dat in de tempels en in de enorme boeddhabeelden het as van de gecremeerde mensen zat opgeslagen. Dus als je familie wilde herdenken kon je daar naartoe. Ook waren er tal van losse familie-altaartjes.
Toen we terugkwamen waren we snel naar de Central Market gegaan. Helaas waren ze al bezig om de boel af te tuigen omdat het al bijna 6 uur was. Gelukkig hebben we wel nog wat kunnen zien.... en ruiken. Tjeeesus wat een stank! Alles rook je door elkaar heen, rauw vlees, verotte groenten, vis en zweet! Apart om te zien dat ze in de menigte een kip slachten en de ingewanden netjes op een rijtje neerleggen voor de verkoop. De eigenaar van het KB hostel heeft ons verteld dat er ook een grote food market was die de locals organiseerde vanwege de Ramadan. Veel mensen verkochten eten dat ze zelf hadden gemaakt, dat past worden genuttigd wanneer het half 8 was. Van pannenkoeken, roti, vlees, kip, vis, groenten naar zoete toetjes en drankjes. De geuren die hier rondzwierven maakten alles goed met de geuren op de Central Market. Na die geuren hadden we natuurlijk veel trek gekregen, maar helaas voor ons moesten we tot half 9 wachten omdat alles overvol zat met Ramadanners die hadden gereserveerd.

Eenmaal terug in het hostel heb ik nog een film gekeken en wat gekletst terwijl Juna aan het lezen was. Daarna zijn we meteen naar bed gegaan omdat we de volgende ochtend om 5.45 op moesten om de taxi te pakken naar het treinstation vanwaar we de jungletrein namen naar Jerantut. (7/8) Als je je irriteert aan de vertraging in Nederland moet je hier zeker niet in de trein gaan zitten!!
Onderweg hebben we wel 3x 20 minuten stilgestaan en de rit van 6.5 uur leek wel een hobbelpaardattractie op de kermis! Wanneer we een brug over moetsen rammelde het ding ook als een gek, best eng dus!
Na de lange broeierige rit zijn we met de bus en boot naar Teman Negara gegaan. Het bootje lag heel diep in het water, ik denk dat de rand zo'n 35 cm boven het water uistak. We hadden dus een heel mooi uitzicht over de watervlakte die was omsingeld door jungle.
Voor ons in het bootje zat een aardig stelletje die ondertussen al 2 weken door Maleisie hadden getrokken. Met hun hebben we uiteindelijk goedkoop een 4 persoonskamer kunnen regelen. Die avond zijn we met zijn 4tjes wat gaan eten, een heerlijke pittige curry, yamyam! 's Avonds hadden Juna en ik nog een nachttoer gedaan door de jungle. Het stelde niet heel veel voor omdat we alleen maar op houten vlonders liepen en we natuurlijk niet veel konden zien, behalve wat spinnetjes, termieten (enorm grote) mieren en een zwarte schorpioen. Niet veel bijzonders dus.

8/8 De volgende ochtend zijn we weer lekker simpel en goedkoop gaan ontbijten op de kamer met broodjes jam en pasta die ik iedere keer met me meesjouwde. De andere twee met wie we op de kamer sliepen besloten die dag een 2-daagse jungle toer te doen onder begeleiding van een gids. Je loopt dan 8 km de jungle in, gaat daar overnachten in een hide, en de volgende dag loop je 8 km terug. Mij leek dat ook erg leuk om te doen maar aangezien we niet veel tijd hadden en nog veel andere dingen wilden zien besloten we die dag de Canopy walk te doen (lopen over een hele hoge loopbrug in de jungle), naar de top van een berg te lopen en dan zelf een route teruglopen die niet toerisctisch was. Dit was een stuk leuker en rustiger dan wanneer je op aangelegde paden liep, er was gelukkig meer sprake van een jungle walk met stijle, gladde en rotsachtige stukken. Naar de top lopen duurde ongeveer 1.5 uur, terwijl het niet eens 3 km was! Je zweet je helemaal rot en het wordt steeds benauwder. Ben ik blij dat we de 2-daagse toer niet hadden gedaan. Ik heb nu al het ''gevoel'' van de jungle te pakken! Toen we bijna bij het eindpunt aankwamen hoorde we opeens iets hoog in de bomen bewegen. Juna keek naar boven maar zag niets en liep daarom door, maar ik kom me toch echt niet voorstellen dat zo'n geluid van een klein vogeltje was! En ja hoor, een aap!! En nog een! En nog een! Een familie bij elkaar van wel 7 kleine opdonders! Ik als een gek alles uit mijn tas halen om de camera te pakken, schiet er op nog geen 1.5 meter een aap achter me heen om mijn koekjes te stelen (Jaaa, heel dom van mij om die daar open en bloot neer te leggen!:p) We wisten natuurljik niet hoe snel we weg moesten komen daar, want opeens kwamen ze met z'n alle op ons afgestormd omdat ze eten zagen. Van een afstand heb ik gelukkig nog de apen kunnen filmen en heeft Juna heel wat foto's genomen. Dit was toch wel ''the moment of the jungle''! :)

Na zo'n tocht hebben we een welverdiende mango juice gedronken, omgerekend voor nog geen 1 euro. Dat maakt het natuurlijk extra lekker, haha:p. Voordat we om 7 uur de bus weer terug naar Jerantut namen hebben we nogmaals een lekkere curry gegeten, toen onze spulletje gepakt en naar het busstationnetje waar we in moesten stappen in een overvolle minievan. Dat zou dus weer een comfortabel reisje worden.
Toen we aankwamen was het 9 uur geweest en hebben we snel een hostel gezocht. We sliepen voor nog een 5 euro! 's Avonds zijn we naar wat plaatselijke winkeltjes geweest. Opvallend is dat het 's avonds in Maleisie het heel erg leeft. Je ziet moeders met kleinde kindertjes nog shoppen in kledingwinkels als het 10 uur is. Zal wel te maken hebben met de warmte, daar kan je toch niet in slapen.
Ik dacht in een winkel lekkere knapperige koekjes te kopen, waren ze oud! En mijn cola was lauw en prikloos! Wat een afzetterij zeg. Maar een magnum gekocht voor de troost, was het melkchocola en geen puur. Nou, iedereen die me kent weet dat ik alleen puur lekker vind...:( Gelukkig wilde Juna haar cornetto met mij ruilen, dankjewel Juntje!:)
Die avond zijn we als een blok in slaap gevallen. Hehe eindelijk denk je dan. Nou nee hoor, om 4 uur lekker wakker geworden omdat iemand staat te kokhalzen op de wc waar je kamerdeur 1 m vanaf ligt. Lekker een uurtje gratis ''muziek'' in mijn oren, dat had ik nou net nodig! Nadat de nachtelijke symfonie was afgelopen ben ik gelukkig wel weer in slaap gevallen.

9/8 Die ochtend hebben we de bus naar Termeloh genomen vanwaar we weer met een andere bus naar Melaka gingen. Je merkt dat het lange reizen, urenlang in een hete en soms overvolle bus wel vermoeiend is. Je moet er wat voor over hebben. Toch zie je onderweg wel heel veel, leuke dorpjes, stadjes en mensen, dus je verveeld je in ieder geval niet. Om half 3 zijn we aangekomen in Melaka. We waren nog niet de bus uit of er kwam al een man op ons afgelopen om zijn hostel te promoten. Het zag er goed uit en was verkozen tot de nr 2 hostel van de stad. De prijs viel ook mee en we besloten het een kans te geven. Het zag er heel gezellig, mooi en schoon uit. Fijn om je laatste nachten in Maleisie door te brengen in een goed hostel:)
In het hostel ontmoette we Daisy en Bob, zus en broer die samen aan het trekken waren. Leuke aardige mensen waar we die namiddag naar Chinatown zijn gelopen, even een rustige siteseeing. Wonder boven wonder waren er heel veel restaurants dicht. Het was dan wel ramadan, maar de Chinezen doen daar helemaal niet aan, best gek dus. Er werd ons verteld dat vrijdag en zaterdag wel veel winkels tot laat open waren. Met zijn 4tjes hebben we toch nog een chinees gevonden die open was. We kregen saaie simpele nasi, maar het smaakte op zich prima. Na het eten zijn we nog even een gigantische shopping mal ingelopen om daar wat inkopen te doen, want al die miniewinkeltjes aan straat hebben maar een heeeeeel beperkt aanbod. Van de jungle naar een levendige moderne stad met een grote shoppingmal is wel even een omslag! Die avond hebben we nog gezellig wat gekletst en hebben we wat plannetjes gemaakt voor de volgende dag, fietsen door Melaka!:)

10/8 Om 9 uur zaten we aan het geroosterde brood met een kop thee. Lekker makkelijk als je ontbijtje inc de overnachting is:) Rond 10 uur dan maar de stad in om fietsen te huren. Wat een gedoe! We zijn er bijna een uur mee bezig geweest terwijl het 15 min verderop lag, wat een grap! Toen we aankwamen had de meneer alleen nog 2 normale fietsen en een tendam. Hahaha, zie je het al voor je, mensen op een tendam die daar nog nooit op hebben gefietst door een drukke chaotische stad?! We hadden echter geen andere keus dus besloten het avontuur maar aan te gaan, en het ging ons nog best goed af ook! We zijn naar de Portugese village geweest, een oude kerk, een fort en een museum waar we stiekem via de uitgang naar binnen zijn gegaan. Zou doen die Nederlanders dat dus. Haha, nee hoor, was echt puur toevallig, we hadden geen idee;) Daarna nog een lekkere smoothie op het terras. Het duurde even voordat we aankwamen aangezien de ketting was losgeraakt en Bob en ik de andere twee kwijt waren geraakt. Dan maar met zijn tweeen aan de smoothie..:) Na een snackje en een drankje in het hostel zijn we naar het stadthuys gegaan. Helaas ging deze bijna dicht dus besloten we dat te bewaren voor de volgende dag. Daisy kwam met het spontane voorstel om dan maar een voetreflex massage te gaan doen, en wie zegt daar nou nee tegen?! Een half uur voor 19 RM, dat is nog een 5 euro. Lekker onze voetjes laten masseren na al die inspanningen:) Toen we Chinatown weer inliepen waren de winkeliers hun inboedeltje naar buiten aan het uitbreiden en overal vestigden zich mensen met eetkraampjes. Er kwam een roedel van mensen op af (99% Chinese toeristen). Melaka is een heel groot contrast met Kota Bharu. Je ziet daar alleen maar mensen die een hoodfdoek dragen en er is geen toerist te bekennen. Hier zie je alleen maar toestisten en weinig van de echte Maleise cultuur. Het is wel een levendige diverse stad, maar de echte cultuur is een beetje weggeebt, dat in mijn ogen erg jammer is.
Op de markt hebben we aardappelschijfjes op een lolliestokje geprobeerd, lekker! Lijkt op chips, alleen dan iets dikker. Door al die etensluchten hadden we best trek gekregen en besloten we om weer te fietsen naar de Potugese Village om daar echt protugees te gaan eten. Toen we daar aankwamen kwamen er allemaal mensen op ons afgestormd van de 10 verschillende restaurants die daar lagen, verschrikkelijk irritant! We besloten random bij nr 2 te gaan zitten. Ik had mixed veges besteld, rijst en een visje dat ik met Bob zou gaan delen. Toen ze het eten kwamen brengen keken we onze ogen uit. Een portie leek wel voor een weeshuis! We hebben er heerlijk gegeten en de vis was ook erg lekker! Toen we de rekening kregen hadden we allemaal het gevoel dat we duur uit eten zijn gegaan, maar na enige relativatie is het heel duur in Maleise zin, maar natuurlijk niet wanneer je het vergelijkt met Nederland. Het was omgerekend namelijk nog een 6 euro. Nou, daar krijg je het in Ned niet voor hoor. Voor een keertje mag dat wel:) Na wat te zijn uitgebuikt zijn we weer over Chinatown gelopen waar Bob een bijzondere snack heeft uitgeprobeerd, namelijk gefrituurd ijs! Om een bolletje ijs hadden ze een laagje brood gemixed met ei gedaan, waarna ze het weer in hebben gevroren. Als je het daarna 1 minuutje frituurt heb je een bolletje ijs met een krokant broodlaagje eromheen, echt apart en lekker! Na wat te hebben rondgeslenterd zijn we weer richting het hostel gegaan, nog eventjes een kop thee, kletsen en dan is het al snel 12 uur geweest, tijd voor een slaapje:)

11/8 De volgende ochtend zijn Juna, Bob en ik de fietsen terug gaan brengen en zijn we naar het Stadthuys museum geweest. Daisy besloot een ochtendje te lezen langs de rivier. Dat was voor ons uiteindelijk misschien ook interessanter geweest. Het museum was namelijk een wirwar van bij elkaar gepraapte informatie over van alles wat je je kan bedenken. Er zaten ook heel veel commercieele elementen in. Na dus heel wat cultureel te zijn bijgeschaaft.. hrmmm.. zijn we bij Daisy aangeschoven om een verse juice te drinken en wat te gaan eten. Daarna hebben we met zijn 3en het tochtje weer voortgezet naar het 8 Heerenhuis. Een huis gebouwd volgens de Nederlandse architectuur toen ze Melaka hadden bezet (voordat de Britten het in beslag namen). Na de bezichting ben ik zelf nog even Indiatown ingelopen. Ik liep langs een koekenbakkerijtje waar ze bezig waren om verschillende mierenzoete koekjes te pakken. Het meisje dat er werkte heeft me verteld dat het typische is voor een Indiaase bruiloft dat men koekjes geeft met een roze vulling. Het was leuk om te zien dat je gewoon heel het proces kan zien hoe ze met weinig machinale kracht verschillende soorten koekjes maken. Die avond zijn we gaan eten bij een Indiaas restaurant. We hadden allemaal iets besteld waarvan we niet wisten wat het precies was en wat we ons erbij voor moesten stellen. We krijgen uiteindelijk naanbrood en rijst geserveerd op een groot bananenblad met verschillende tapenades die je onbeperkt kon bijbestellen. Het zag er leuk uit maar lekker vond ik het absoluut niet. Ik had zo'n pittige smaak in mijn mond omdat ik de gelukkig was die een paar stukken rode peper in de tapenade had, dat ik helemaal niets meer proefde van de smaak. Geen Indiaas meer voor mij dus!!

Daisy en Bob zijn die avond met de nachtbus vertrokken richting Georgetown. Voor ons was alweer het laaste nachtje slapen in Melaka, maar niet het laatste nachtje in Maleisie. Op de terugweg in januari blijven namelijk nog een paar daagjes in de big city KL:)
12/8 Die ochtend zijn we rustig opgestaan. Bij het ontbijt ontmoette we een moeder die 2 maanden met haar 3 zoons aan het reizen was terwijl papalief thuis aan het werk was. Nounou, hele brave zoons moet je hebben wil je zoiets met hen ondernemen! Het viel me trouwens op dat er best wel wat gezinnen met kleine kindjes rondtrekken. Als het aan mij lag zou ik die lekker laten spelen bij Hemelrijk hoor, niet meeslepen door een saunaland waarvan ze zich later niets meer herinneren, maar okee. Ieder zijn eigen ding he!

Om kwart over 12 de bus naar het busstation nemen, dachten we dus..De bus heeft helaas geen vaste tijden waarop die rijt, dus besloten we maar een taxi te nemen omdat we anders te laat aankwamen om de bus naar KLIA te pakken om onze bagage op te halen die we op het vliegveld in een kluis hadden opgeslagen. Helaas kwamen we toch nog te laat, waardoor we 3 uur moesten wachten op de volgende bus. Uiteindelijk kwamen we om 5 uur aan op het vliegveld, hebben we onze bagage verzameld, en zijn we toen met de bus naar een ander vliegveld te gaan om te vliegen naar onze thuis voor het komende half jaar: INDONESIE!!!! =D.

Het is een heel verhaal, maar we hebben dan ook heel wat mooie dingen gezien en beleefd! Maleisie is een mooi land en makkelijk om door heen te reizen. Je ziet dat het een meer ontwikkeld land is waar je naar mijn idee niet echt meer kan spreken van armoede. Als je de kans krijgt, ga nu voordat het te toeristisch wordt!! Hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen en laat zo snel mogelijk weer wat weten over de volgende belevenissen. Ik mis jullie allemaal!! Dikke kus en knuffel!!

xxxxxxxx

http://www.mijnalbum.nl/Album=7HAAPCAE