Komodo Dragons, Manta's & Sharks

HiiHii!

29 November, donker, winter en diep in de avond in Nederland, al licht, warm en tijd om op te staan in Surabaya. Wachtend op de taxi die Marthe en mij naar het vliegveld zou brengen maak ik me een beetje zorgen.. Marthe had er al 10 minuten geleden moeten zijn... Even bellen... bleek ik haar wekker te zijn. Snel even haasten Marthe! We willen het vliegtuig niet missen!

Het voordeel als je te laat komt (en niet TE laat) is dat je lekker door kan lopen en niet hoeft te wachten:) Van Surabaya vliegen we naar Denpassar (Bali) en van daaruit met een mini propeller vliegtuigje naar Labuanbajo in Flores. Wel een beetje spannend, landen met een krakend klein vliegtuigje, maar alles gaat goed. Als je denkt dat het niet warmer kan zijn dan in Surabaya vergis je je.. Het voelt als een sauna waarvan de temperatuursmeter geen limiet heeft.. pffff.
Vanuit het vliegtuig zien we allemaal eilandjes in de zee, omringd door helder blauw water met enkele blue lagoons. Oogt lekker tropisch! Vroeg in de middag aangekomen gaan we eerst lunchen, lekker soto ayam!:) De rest van de middag hebben we besteed aan het stadje verkennen en informatie inwinnen over boottours die worden organiseert naar Rinca & Komodo, de eilanden waarop je wilde Komodo's kan vinden. Na heel wat bureautjes af te zijn gegaan en goed te hebben onderhandeld was het programma voor de volgende twee dagen: Trekking op Rinca, snorkelen, overnachting op de boot, trekking op Komodo, snorkelen. We zouden eerst met nog een ander stel op de boot zitten, maar vanwege problemen met het verlengen van het visum besloten ze toch niet mee te gaan. Dat betekende voor ons 2 een superchill bootje met een heerlijk groot matras in het midden waarop we uitgestrekt konden gaan liggen. Relaxend en genietend, omringd door 3 hele leuke crewmannen, varen we 2 dagen met een big smile op onze gezichten door Flores National Park. Op weg naar Rinca kregen we gezelschap van dolfijnen die sprongetjes maakten in het waar, hoe leuk is dat! Aangekomen in Rinca weten we eerst niet of we zo'n trekking wel aankunnen... je hoeft niet te doen en het lijkt alsof je 10 uur door hebt gebracht in de sportschool. De trekking, ondanks de hitte, was heel leuk. We hadden een enthousiaste guide en hebben 5 komodo's in het wild gezien. Ook liepen er stieren rond waarvan er eentje plots uit een moederpool kwam en ons aan wilden vallen! pff ..Gegarandeerd dat die enger zijn dan de komodo's! Als ze schrikken deinzen die beesten echt niet terug, en we wisten dat het menens was toen de guide riep dat we moesten rennen! Na een stuk te zijn omgelopen was het pad gelukkig weer veilig:) We schenen veel geluk te hebben gehad met het zien van de echte wilde komodo's.. De meeste mensen zagen ze alleen maar aan het einde van de tocht onder het keukengebouw, op zoek naar eten!

Na heel mooi gesnorkeld te hebben, het koraal is prachtig daar (!!), is de avond aangebroken en heeft de 12 jarige jongen die op de boot werkte heerlijk voor ons gekookt. Ongelofelijk wat hij klaar had gemaakt en hoe leuk hij alles op had gemaakt, een kok in pro! Die avond hebben we nog leuke spelletjes gespeeld en hele harde Indonesische dance muziek geluisterd, supergezellig!
De volgende ochtend vroeg op om de trekking op Komodo te doen. Ook hier zagen we een aantal komodovrouwtjes die hun nest beschermde.. niet te dicht bij in de buurt komen dus! Na de trekking vetrok de boot weet terug naar LB met onderweg 3 tussenstops om te snorkelen, waaronder bij pinkbeach, een strand met een roze gloed vanwege kleine stukjes rood koraal dat met het zand vermengd is. Ook hier hebben we veel gekleurde vissen en mooi divers koraal gezien. De volgende 2 snorkelstops deden niet onder in vergelijking met deze plek, dus absoluut een mooie plek om de onderwaterwereld te verkennen!
Tegen de avond kwamen we weer aan in LB. Voldaan en ook wel een klein beetje vermoeid van de hele geslaagde boottrip!!! :)

De volgende dag zat uitslapen er niet in. Vroeg uit bed en met het vliegtuig naar Ende, een stad in het oosten van Flores, 2 uurtjes van Moni vandaan. Moni is de plek waar we de Kalimutu vulkaan willen beklimmen. Kalimutu heeft 3 meren in verschillende kleuren die iedere keer veranderen van kleur door de samenstelling van mineralen in het water. Aangekomen in Ende dus met een minivan op weg naar Moni, lekker zweten in een koekblik.. gelukkig was het niet langer dan 4 uur waarvan we een een tijdje op het dak door hebben gebracht, lekker die frisse lucht! In de bus hebben we Lexius ontmoet die vertelde dat hij een hostel had in Moni en ons allerlei mooie dingen kon laten zien... Hostel klonk wel goed, maar de rest doen we zelf wel Lexius;). Het was dat hij aardig en gezellig was dat we besloten te slapen in zijn hostel, maar voor het comfort en de hygiëne konden we het beter laten. (Elektriciteit die om de seconde uitviel, geen water uit de kraan maar uit een kleine ton waar we 2 dagen mee konden doen en een bed waar je doorheen zakt.) Maargoed, het is een nachtje en hij is leuk gezelschap. Moni zelf is heel klein en stelt niet veel voor. 's Middags zijn we met een Engels stel samen naar hotpsrings en een waterval gegaan die op loopafstand lagen. Het stel was begin 60 en waren samen 3 maanden op reis, haha, echt leuk om dat te zien!
De volgende ochtend weer geen uislapen maar om 4 uur uit bed, op weg naar Kalimutu! Eerst 40 minuutjes rijden en dan een stuk lopen. De meren waren heel mooi om te zien, vooral met de zonsopgang op de achtergrond. Dit was het vroege opstaan wel waard! De kleuren van de meren waren zwart, helder blauw en helder groen. Op de top kwamen we een Duitse meid en een Nederlandse meid tegen waarmee we samen 4 uur lang de afdaling naar beneden hebben gemaakt. Onderweg hadden we een mooi uitzicht over de bergen en kwamen we langs een aantal geinige dorpjes. Gelukkig kon ik weer even Nederlands praten en hebben we veel info uitgewisseld en gepraat over het reizen. Altijd fijn even Nederlands te praten want is best vermoeiend om iedere keer Engels te praten;)
Na deze lange wandeling tijd voor een lekkere pannenkoek en dan meteen op zoek naar een minivan, op naar Bajawa!

Na weer een rit van c.a. 4 uur in een hete koekblik zijn we gearriveerd in Bajawa. Gelukkig was hostel EdelheiB een veel betere slaapplek dan Palm in Moni. Lekker bedje:) We besloten die avond niets te regelen voor de volgende dag maar om lekker uit te slapen en dan wel kijken wat we die dag kunnen gaan doen. Omdat we iedere keer vroeg op zijn gestaan werden we natuurlijk weer heel vroeg wakker. Toch zijn we lekker blijven liggen en rond half 10 gaan ontbijten. Onder het ontbijt raakten we aan de praat met 2 vrouwen uit Zwitserland. Zij hadden voor 5 dagen een chauffeur gehuurd die hun overal naartoe bracht. Na een tijdje mengde hij zich ook in het gesprek en vroeg of we mee wilden die dag naar Bena, een traditioneel dorpje, een waterval en hotsprings. Dat aanbod zagen we natuurlijk wel zitten en vroegen Anastasia en Feli of ze het leuk vonden als we met hun mee zouden gaan als we de helft van de huur van de auto zouden betalen.. Dat sloegen zij ook niet af, dus hadden we achteraf een gezellig dagje gehad met zijn 5jes!! Bena was wel iets toeristisch aangelegd, maar wel grappig om te zien. De waterval was wel mooi, zoals ze bijna allemaal zijn, en de hotsprings waren toch wel het hoogtepunt! Vanuit een heetwaterbron uit de grond verzamelde het water zich in een ronde natuurlijke hotspring die overging in een waterval, waar het water van de hotspring zich vermengde met het water van een langsstromende rivier. Een heerlijk gevoel, liggend in de verkoelende rivier met tegelijkertijd klotsend heet water in je nek :) Na bijna 2 uur hier door hebben gebracht zijn we loom en hongerig terug gereden naar Bajawa waar we meteen wat eten zijn gaan bestellen... na 1 DIK UUR!! dan eindelijk onze grilled fish!:)

De volgende dag hadden we nog de ochtend om een stuk van de omgeving te verkennen. Wawu Muda is een vulkaan dicht in de buurt van Bajawa die ik nog graag wilde beklimmen. Marthe had er echter totaal geen zin in en wilde liever naar nog een ander traditioneel dorpje waar ik niet zo veel zin in had... De compromis: we doen het allebei! Toevallig raakten we tijdens het eten van de grilled fish aan de praat met een politieagent die het leuk vond met toeristen om te gaan en wilde ons voor een spotgoedkoop prijsje een ochtendje vervoeren en vergezellen:) We begonnen met de klim op de vulkaan.. maar aangezien Marthe niet heel sportief is aangelegd en de agent, Nikolaus, nogal een groot zwaargewicht was, had ik een voorsprongetje gemaakt. Achteraf niet heel slim, want eenmaal aangekomen bij het kratermeer en een paar foto's te hebben genomen, kon ik de weg terug niet meer vinden. Het laatste stuk was namelijk niet echt een pad en flink bebost... dus raakte ik een beetje verdwaald. Na 45 minuten daar rond te hebben gelopen, op en af op zoek naar een herkenningspunt en veel telefoontjes (met slecht bereik) met Marthe uiteindelijk toch op het goed pad uitgekomen.. poeh, dat was toch wel even spannend.... Dat doe ik maar niet meer! Het standje dat ik kreeg van Nikolaus was wel een beetje terecht.. haha.
Na het bezoekje aan het traditionele dropje snel lunchen en de bus naar Ruting pakken. Dit keer hadden we een plek gehuurd in een comfortabele bus met airco voor meer 10.000 Rp meer, omgerekend 0.80 eurocent.. tja, daar twijfel je niet over. Misschien dat de kokkin merkte dat we haast hadden, want de saté was ook wat te gehaast gemaakt. Na een paar happen drong het tot me door dat de saté niet smaakte als het hoort te smaken... een kijkje naar de kip veroorzaakte een verontrustend gevoel.. roze!! Shit, als dat maar geen problemen op haat leveren. De laatste stukjes kip nog na laten braden en gelukkig had ik dagen erna nergens last van gehad:).

Na een aardig ontspannend ritje in het busje zijn we rond het avonduur aangekomen in Ruteng. Verlangend naar een lekker bed gaan we naar het hostel waar we onze zinnen op hadden gezet. Helaas, alles vol... behalve dan de duurdere VIP room, die er niet echt VIP waardig uit zag. Dan maar naar de tweede keus, Santa Maria. Even dachten we niet goed te zijn gelopen, want op de plek waar het hostel zou zijn stond een mooi gebouw dat er niet echt uit zag als een hostel.. meer een klooster. Haha, geen wonder, de naam Santa Maria zegt het al. Bij het portaal stond een non die ons de kamers liet zien, superschoon, modern en een nieuwe badkamer met warm water... klinkt goed!:) Ook was deze gelukkig niet zo duur, dus een dikke prima voor ons. Enigste minpuntje was een curfew van 9 uur en ontbijt TOT half 8, tja, nonnenregels....

Na op te zijn gestaan voor het ontbijt en daarna weer even zijn gaan slapen het centrum ingelopen om te kijken of we die dag nog iets leuks konden plannen. Nog geen 2 minuutjes lopen werden we aangesproken door 2 mannen op een scooter die ons naar spinnenweb-rijstplantages (DE bezichtiging rondom Ruteng), een traditioneel dorpje en een aantal viewpoints wilden brengen... Na onderhandelen tot een redelijke prijs gekomen. Dus hup, achterop de scooter en gaan! De rijstplantages waren ontzettend mooi om te zien!! Heb er gezien op Java, Sumatra, Bali en Lombok, maar geen die dit uizicht kon overtreffen!! Ook de viewpoints waren heel mooi. Helaas stelde het dorpje niet veel voor. Toen we aan het tochtje begonnen dacht ik fijn, niet zelf rijden, minder kans op verdwalen en ongelukken.. Helaas bleek het laatste niet waar en stoot ik mijn been tegen de gloeiend hete uitlaat van de scooter.. auwwww! Snel zalf gekocht en erop gedaan om de pijn en grote wat te verminderen maar ziet er na een paar dagen nog even paars uit met lekkere blaren...
Na het toch leuke dagje zijn we op tijd naar bed gegaan (kan ook niet anders met een curfew van 9 uur, haha!) om de volgende ochtend 6 uur op te staan om 7 uur met een minibusje te kunnen vertrekken naar LB, de plek waar het allemaal begonnen is! Na 3 uurtjes aangekomen in LB op zoek naar een ander aangeraden hostel dan de eerst waar we in hebben gezeten. Deze lag wat meer uit het centrum op een klein heuveltje waardoor we een mooi uizicht hadden over de zee. Het personeel was ook heel aardig en gaf ons een warm welkom. Diezelfde middag hebben we voor de volgende dag een duik en snorkeltour geboekt, Marthe snorkelen en ik duiken. Kan je niet overslaan als je in Flores bent!! Aangezien we weer om half 7 op moesten staan besloten we de rest van de dag niets anders te doen dan chillen, lezen en het drinken van een lekkere mango- en advocadojuice:)

De volgende ochtend vetrokken we uiteindelijk 8 uur met de boot met 3 andere Nederlandse meiden, 2 Nederlandse jongens en 2 andere stelletjes uit Duitsland en Australië. 4 van ons gingen duiken en de rest ging snorkelen. Een stel had al meer dan 30 duiken gemaakt, dus hadden zij samen een duikmaster.. dat betekende voor mij en de andere meid ook een duikmaster, fijn met zijn tweetjes! Na een kleine 2 uur varen, zonnen en kletsen zijn we aangekomen op de eerste plek waar we gingen duiken. De plek waar we doken was ontzettend mooi, schorpioenenvissen gezien, roggen, hele grote soorten andere vissen, waarvan ik de lange namen alweer vergeten ben, en een grote variatie aan gekleurd koraal, omringd door kleine felgekleurde visjes. Na een klein uurtje verder varen zijn we bij mantapoint aangekomen, het punt waar we hele grote manta's kunnen spotten. Bijna 100% zeker dat we die zouden zien, werd ik hier toch iets minder zeker van nadat we al 15 minuten onder water zaten en nog niets hadden gezien van de manta's, terwijl we met snorkelen tijdens de 2 daagse boottour we ze wel hebben gezien! Gelukkig was mijn ongerustheid verdwenen toen de duikmaster een enorme manta aanwees. Omdat je jezelf niet voort kan bewegen in het water omdat de stroming heel sterk is (en dus alleen met de stroming mee kan driften) sloeg de duikmaster een haak in de grond met daaraan een touw waaraan we ons vast konden houden en zo de manta's langzaam voorbij zien zwemmen. Ze kwamen zo dichtbij dat we ze met gemak aan hadden kunnen raken! Best een beetje creepy die grote vissen, die wel 4 meter breed waren!! De grootste ooit gespot was 9 meter.. nou, dan zou ik toch echt maken dat ik wegkom, ook al is er in zo'n stroming geen beginnen aan, haha!
Na uiteindelijk toch veel manta's van heel dichtbij te hebben kunnen zien (een supermooie ervaring!!!) doken we verder naar een plek zonder stroming waar we 2 haaien hebben gezien! Poeh, kon me ogen niet geloven... 3 meter lange haaien in dezelfde zee als ons! Ook was er mooi koraal op de plek en een grote diversiteit aan vissen. Wat een topduiken!!!!
Eenmaal terug op de bood een lekker lunch gehad met heerlijk bereidde kip, rijst, gebakken aardappeltjes en groenten:) Nu nog 1.5 uurtjes chillen op de bood voordat we weer aan wal zijn. Helaas duurde die 1.5 uur ‘’chillen’’ korter dan gedacht, want Marthe kreeg een smsje van het reisbureau dat de vlucht van LB naar Denpasser gecanceld was de volgende dag vanwege luchtverkeersproblemen met Merpati (de maatschappij waarmee we zouden vliegen). Aangezien we een aparte vlucht van Denpassar naar Surabaya hadden geboekt betekende dit dus dat we mogelijk ons geld konden verliezen van die vliegreis als we die dag niet terug konden naar Surabaya!! Het mooie was nog dat Merpati niet eens een nieuwe vlucht voor ons had geboekt met een andere maatschappij. Meteen aangekomen in LB dus snel naar een reisbureau gegaan, die eigenlijk al dicht zou moeten zijn (!), om een nieuwe vlucht naar Denpassar te boeken. De volgende dag zouden we in Denpasser een refund krijgen van de tickets van Merpati. Pffff altijd wat als je gaat vliegen in Indonesië, dit soort problemen kan je zelfs al inplannen als je gaat reizen.

Die avond gezellig gegeten bij een lokale warung, met als afsluiter vanille ijs met chocoladesaus:) Na een leuke laatste avond in Flores zat ons tripje er al weer op, wat gaat de tijd toch snel! Nu alleen nog een paar uurtjes doorbrengen in Kuta beach de volgende dag omdat er 8 uur zat tussen de twee vluchten.. Maar nog steeds niet gewend aan de vertragingen zijn we vergeten in te plannen dat de vlucht naar Surabaya ook vetraging zou hebben... dom! Dit betekende dus middernacht, 23.55 de vlucht terug naar Surabaya... pfff wat een dag, wat een reis! En om het nog leuker te maken hadden we nog een uur extra vertraging toen we op het vliegveld aankwamen.. tijd van vertrek: 01.00.
De reis duurde maar 10 daagjes, maar voor ons gevoel zijn we veel langer weggeweest omdat we zo veel gezien en gedaan hebben. Flores is een super eiland met prachtige surroundings en een wondermooie onderwaterwereld. Al met al een topreis met topgezelschap!:) Voor geen goud willen missen!!! Voel me een echte mazzelpik;)!

Nu maar goed uitrusten en flink wat bijwerken voor school, want na 10 daagjes is het alweer tijd voor 18 dagen Thailand en Cambodja!

Liefs!




http://www.mijnalbum.nl/Album=4MDVZ8VJ